Enkele passages uit het levensboek van Jolly Wisman, geschreven door Olivier Beens
Mijn naam is Jolly Wisman, geboren in 1928 op nummer 27 van de Nijestraat in Utrecht. Zo noemden wij de Lange Nieuwstraat in die tijd. Schuin tegenover mijn geboortehuis staat de Kathedraal, eigenlijk de Catharijnekerk.
Mijn vader had een winkel in koloniale waren, zoals je ze nu nooit meer ziet. Hij had de winkel in 1918 overgenomen van twee van mijn tantes. In 1938 zijn wij en de winkel naar de Hamburgerstraat verhuisd.
We verkochten koffie, thee, specerijen, mosterd en allerlei blikjes. Vooral de blikjes moesten we goed controleren. Soms stonden ze nogal bol. Die waren gebombeerd, zo noemden wij dat. Niemand kent dat woord meer tegenwoordig. We mochten de gebombeerde blikjes absoluut niet verkopen. Er kwam nog wel eens een controleur van de Keuringsdienst van Waren langs en dan hing je als ze toch in de schappen lagen.
Ingeblikte groenten waren trouwens nieuw in de jaren dertig. Het smaakte nergens naar, maar voor in de winter was het erg handig. Je kon in die tijd ’s winters bijna geen groenten krijgen. De ingeblikte groenten waren dus zeer welkom. Niet iedereen kwam boodschappen doen in de winkel zelf. In die tijd was het gebruikelijk om al je gewenste boodschappen in een boekje op te schrijven. Op maandagen kwam onze knecht dan ‘horen’ wat de klanten wilden hebben. Met een mand-fiets bracht hij op woensdagen alle bestellingen rond, vaak bij mensen die rond het Wilhelminapark woonden. De winkel bleef ook in de oorlog open. Met gesloten winkeldeur en de gordijnen dicht om Duitsers buiten te houden, konden de vaste klanten via een zijdeur naar binnen.
Olivier Beens 